فصل نهم : زیارت های مطلق
اشاره
(1)
9 / 1زیارت های ویژه سیّد الشهدا علیه السلام
اشاره
(2)
زیارت نخست
کامل الزیارات به نقل از ابو صباح ، یا ابو بصیر : به امام صادق علیه السلام گفتم : سلام دادن بر حسین بن علی علیه السلام ، چگونه است ؟ فرمود : «می گویی : سلام بر تو ، ای ابا عبد اللّه ! سلام بر تو ، ای فرزند پیامبر خدا ! خداوند ، قاتلت را لعنت کند ! و خداوند ، هر کس را که دشمنت را بر ضدّ تو یاری داد ، و هر کس را که این خبر بدو رسید و بِدان خشنود شد ، لعنت کند ! من از همه آنان ، نزد خداوند ، بیزاری می جویم» .
زیارت دوم
کامل الزیارات به نقل از معاویه بن عمّار : به امام صادق علیه السلام گفتم : هنگامی که نزد قبر حسین علیه السلام آمدم ، چه بگویم ؟ فرمود : «بگو : سلام بر تو ، ای ابا عبد اللّه ! خداوند ، بر تو درود فرستد ، ای ابا عبد اللّه ! خداوند ، رحمتت کند ، ای ابا عبد اللّه ! خداوند ، قاتلت را لعنت کند و نیز کسی را که در خونت شرکت جُست ! و خداوند ، لعنت کند کسی را که این خبر بِدو رسید و بِدان خشنود شد ! من از آن [جماعت] ، نزد خدا بیزاری می جویم» .
1- .مقصود از زیارت های مُطْلق ، زیارت های همیشگی و همه جایی هستند .
2- .مقصود از زیارت های ویژه (مخصوص) ، زیارت هایی هستند که به امام حسین علیه السلام اختصاص دارند و برای دیگر امامان یا شهیدان همراه امام حسین علیه السلام ، وارد نشده اند ، هر چند که برای خودِ امام حسین علیه السلام ، مطلق (همیشگی و همه جایی) هستند و در هر زمان و هر مکان ، می توان آنها را خواند .
الزِّیارَهُ الثّالِثَهُکامل الزیارات عن عامر بن جذاعه عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام :إذا أتَیتَ الحُسَینَ علیه السلام فَقُل : الحَمدُ للّهِِ ، وصَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِهِ ، وَالسَّلامُ عَلَیهِ وعَلَیهِم ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، لَعَنَ اللّهُ مَن قَتَلَکَ ، ومَن شارَکَ فی دَمِکَ ، ومَن بَلَغَهُ ذلِکَ فَرَضِیَ بِهِ ، أنَا إلَی اللّهِ مِنهُم بَریءٌ . (1)
الزِّیارَهُ الرّابِعَهُکامل الزیارات عن یونس بن ظبیان عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام ، قال :قُلتُ لَهُ : جُعِلتُ فِداکَ ! زِیارَهُ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام فی حالِ التَّقِیَّهِ؟ قالَ : إذا أتَیتَ الفُراتَ فَاغتَسِل ، ثُمَّ البَس أثوابَکَ الطّاهِرَهَ ، ثُمَّ تَمُرُّ بِإِزاءِ القَبرِ ، وقُل : «صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ» ، فَقَد تَمَّت زِیارَتُکَ . (2)
1- .کامل الزیارات : ص 381 ح 627 و ح 628 نحوه ، بحار الأنوار : ج 101 ص 165 ح 14 و ص 167 ح 18 .
2- .کامل الزیارات : ص 244 ح 362 ، تهذیب الأحکام : ج 6 ص 115 ح 204 ، کتاب من لا یحضره الفقیه : ج 2 ص 598 ح 3201 کلاهما نحوه ، بحار الأنوار : ج 101 ص 284 ح 1 و 2 .
زیارت سوم
کامل الزیارات به نقل از عامر بن جذاعه ، از امام صادق علیه السلام : هنگامی که نزد حسین علیه السلام آمدی ، بگو : ستایش ، ویژه خداست . خداوند ، بر محمّد و خاندانش ، درود فرستد ، و سلام و رحمت و برکات خدا بر او و ایشان باد ! خداوند ، بر تو درود فرستد ، ای ابا عبد اللّه ! خداوند ، قاتلت را لعنت کند ، و نیز هر کس را که در [ریختن] خونت شرکت جُست ، و کسی را که این خبر بدو رسید و به آن ، خشنود شد . من ، از ایشان نزد خدا ، بیزاری می جویم .
زیارت چهارم
کامل الزیارات به نقل از یونس بن ظَبیان : به امام [ صادق علیه السلام ] گفتم : فدایت شوم ! زیارت قبر حسین علیه السلام در حال تقیّه ، چگونه است ؟ فرمود : «هنگامی که به رود فرات آمدی ، غسل کن و سپس جامه های پاکیزه ات را بپوش . آن گاه ، از رو به روی قبر می گذری و می گویی : خداوند ، بر تو درود فرستد ، ای ابا عبد اللّه ! خداوند ، بر تو درود فرستد ، ای ابا عبد اللّه ! خداوند ، بر تو درود فرستد ، ای ابا عبد اللّه ! در این حال ، زیارتت کامل است » .
الزِّیارَهُ الخامِسَهُکامل الزیارات عن عمّار بن موسی الساباطی عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام :تَقولُ إذا أتَیتَ إلی قَبرِهِ : السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ أمیرِ المُؤمِنینَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا سَیِّدَ شَبابِ أهلِ الجَنَّهِ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا مَن رِضاهُ مِن رِضَا الرَّحمنِ وسَخَطُهُ مِن سَخَطِ الرَّحمنِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا أمینَ اللّهِ ، وحُجَّهَ اللّهِ ، وبابَ اللّهِ ، وَالدَّلیلَ عَلَی اللّهِ ، وَالدّاعِیَ إلَی اللّهِ . أشهَدُ أنَّکَ قَد حَلَّلتَ حَلالَ اللّهِ وحَرَّمتَ حَرامَ اللّهِ ، وأقَمتَ الصَّلاهَ وآتَیتَ الزَّکاهَ ، وأمَرتَ بِالمَعروفِ ونَهَیتَ عَنِ المُنکَرِ ، ودَعَوتَ إلی سَبیلِ رَبِّکَ بِالحِکمَهِ وَالمَوعِظَهِ الحَسَنَهِ . وأشهَدُ أنَّکَ ومَن قُتِلَ مَعَکَ شُهَداءُ أحیاءٌ عِندَ رَبِّکَ تُرزَقونَ ، وأشهَدُ أنَّ قاتِلَکَ فِی النّارِ ، أدینُ اللّهَ بِالبَراءَهِ مِمَّن قَتَلَکَ ، ومِمَّن قاتَلَکَ وشایَعَ (1) عَلَیکَ ، ومِمَّن جَمَعَ عَلَیکَ ، ومِمَّن سَمِعَ صَوتَکَ ولَم یُعِنکَ ، یا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم فَأَفوزَ فَوزا عَظیما . (2)
الزِّیارَهُ السّادِسَهُکامل الزیارات عن أبی ناب بیّاع السابری :سَمِعتُ أبا عَبدِ اللّهِ علیه السلام وهُوَ یَقولُ : «مَن أتی قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام کَتَبَ اللّهُ لَهُ حَجَّهً وعُمرَهً ، وعُمرَهً وحَجَّهً (3) » . قالَ: قُلتُ : جُعِلتُ فِداکَ! فَما أقولُ إذا أتَیتُهُ؟ قالَ : تَقولُ : السَّلامُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَومَ وُلِدتَ ویَومَ تَموتُ ویَومَ تُبعَثُ حَیّا ، أشهَدُ أنَّکَ حَیٌّ شَهیدٌ تُرزَقُ عِندَ رَبِّکَ ، وأتَوالی وَلِیَّکَ وأبرَأُ مِن عَدُوِّکَ ، وأشهَدُ أنَّ الَّذینَ قاتَلوکَ وَانتَهَکوا حُرمَتَکَ مَلعونونَ عَلی لِسانِ النَّبِیِّ الاُمِّیِّ . وأشهَدُ أنَّکَ قَد أقَمتَ الصَّلاهَ وآتَیتَ الزَّکاهَ ، وأمَرتَ بِالمَعروفِ ونَهَیتَ عَنِ المُنکَرِ ، وجاهَدتَ فی سَبیلِ رَبِّکَ بِالحِکمَهِ وَالمَوعِظَهِ الحَسَنَهِ ، أسأَلُ اللّهَ وَلِیَّکَ ووَلِیَّنا أن یَجعَلَ تُحفَتَنا (4) مِن زِیارَتِکَ الصَّلاهَ عَلی نَبِیِّنا ، وَالمَغفِرَهَ لِذُنوبِنا ، اِشفَع لی یَابنَ رَسولِ اللّهِ عِندَ رَبِّکَ» . (5)
.
1- .شَایَعَهُ : وَالاهُ (القاموس المحیط : ج 3 ص 48 «شاع») .
2- .کامل الزیارات : ص 382 ح 629 ، المصباح للکفعمی : ص 664 ذکره فی زیاره لیله الفطر ویومه ، البلد الأمین : ص 281 من دون إسنادٍ إلی أحد من أهل البیت علیهم السلام وذکره فی زیاره جمادی الآخره ، بحار الأنوار : ج 101 ص 166 ح 15 .
3- .فی بحار الأنوار : «أو عمره وحجّه» بدل «وعمره وحجّه» .
4- .التُّحفَهُ : البِرُّ واللّطفُ (القاموس المحیط : ج 3 ص 120 «تحف») .
5- .کامل الزیارات : ص 391 ح 635 ، بحار الأنوار : ج 101 ص 171 ح 22 .
زیارت پنجم
کامل الزیارات به نقل از عمّار بن موسی ساباطی ، از امام صادق علیه السلام : هنگامی که به نزد قبر حسین علیه السلام می آیی ، بگو : سلام بر تو ، ای فرزند پیامبر خدا ! سلام بر تو ، ای فرزند امیر مؤمنان ! سلام بر تو ، ای ابا عبد اللّه ! سلام و رحمت و برکات خدا بر تو ، ای سَرور جوانان بهشتی ! سلام بر تو ، ای که خشنودی اش ، خشنودی [ خدای ]رحمان و ناخشنودی اش ، ناخشنودی [ خدای ] رحمان است ! سلام بر تو ، ای امین خدا ، حجّت خدا ، باب [ و درگاه ]خدا ، راه نمای به سوی خدا ، و دعوتگر به خدا ! گواهی می دهم که تو ، حلال خدا را حلال دانستی و حرام خدا را حرام دانستی ، و نماز را بر پا داشتی ، و زکات را پرداخت کردی ، و امر به معروف و نهی از منکر نمودی و به راه خدایت ، با حکمت و اندرز نیکو ، فرا خواندی . و گواهی می دهم که تو و هر که با تو شهید شده ، زنده اید و نزد خدایت ، روزی می خورید . و گواهی می دهم که قاتل تو ، در آتش است . با بیزاری جُستن از قاتلانت ، و نیز کسانی که با تو جنگیدند ، و آنان که در پشتِ سر آنان کوشیدند ، و کسانی که بر ضدّ تو ، نیرو گِرد آوردند ، و آنان که صدای تو را شنیدند و به یاری ات نیامدند ، فرمان خدا را گردن می نهم . کاش با شما می بودم و به رستگاری بزرگی ، دست می یافتم ! (1)
زیارت ششم
کامل الزیارات به نقل از ابو نابِ بَیّاعِ سابُری (2) : شنیدم که امام صادق علیه السلام می فرماید : «هر کس نزد قبر حسین علیه السلام بیاید ، خداوند ، یک حج و عمره و [نیز] یک عمره و حج ، برایش می نویسد» . گفتم : فدایت شوم ! هنگامی که به زیارت آمدم ، چه بگویم ؟ فرمود : «می گویی : سلام بر تو ، ای ابا عبد اللّه ! سلام بر تو ، ای فرزند پیامبر خدا ! سلام بر تو ، هنگامی که متولّد شدی ، و هنگامی که در می گذری ، و هنگامی که دوباره زنده می شوی ! گواهی می دهم که تو ، زنده و شهید هستی و نزد پروردگارت ، روزی می خوری . دوستدار تو را دوست می دارم و از دشمنت ، بیزاری می جویم ، و گواهی می دهم که کسانی که با تو جنگیدند و حرمتت را هتک کردند ، بر زبان پیامبر اُمّی ، لعنت شده اند . و گواهی می دهم که تو ، نماز را بر پا داشتی ، و زکات را پرداختی ، و امر به معروف و نهی از منکر نمودی و در راه خدایت ، با حکمت و اندرز نیکو ، مجاهدت کردی . از خدا که ولیّ تو و ولیّ ماست ، می خواهم که رهاورد ما را از زیارتت ، درود بر پیامبرمان و آمرزشِ گناهانمان قرار دهد . ای فرزند پیامبر خدا ! نزد خدایت ، ما را شفاعت کن» .
1- .کفعمی ، در المصباح ، این زیارت را به عنوان مطلق نیاورده و آن را برای زیارات شب و روز عید فطر ، ذکر کرده و در البلد الأمین نیزبدون آن که زیارت را به امامی نسبت دهد ، آن را در زیارت ماه جمادی ثانی آورده است .
2- .بَیّاعِ سابُری: سابُری فروش. سابُری (شاپوری)، پارچه ای نازک و لطیف بود که از شهر شاپورآباد فارس (بیشاپور) می آوردند.
الزِّیارَهُ السّابِعَهُکامل الزیارات عن إبراهیم بن أبی البلاد :قالَ لی أبُو الحَسَنِ علیه السلام : کَیفَ السَّلامُ عَلی أبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام ؟ قالَ : قُلتُ : أقولُ : السَّلامُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، أشهَدُ أنَّکَ قَد أقَمتَ الصَّلاهَ وآتَیتَ الزَّکاهَ ، وأمَرتَ بِالمَعروفِ ونَهَیتَ عَنِ المُنکَرِ ، ودَعَوتَ إلی سَبیلِ رَبِّکَ بِالحِکمَهِ وَالمَوعِظَهِ الحَسَنَهِ ، وأشهَدُ أنَّ الَّذینَ سَفَکوا دَمَکَ ، وَاستَحَلّوا حُرمَتَکَ ، مَلعونونَ مُعَذَّبونَ عَلی لِسانِ داوودَ وعیسَی بنِ مَریَمَ ، ذلِکَ بِما عَصَوا وکانوا یَعتَدونَ . قالَ : نَعَم ، هُوَ هکَذا . (1)
1- .کامل الزیارات : ص 378 ح 624 و ح 623 ، بحار الأنوار : ج 101 ص 165 ح 12 و ح 13 .
زیارت هفتم
کامل الزیارات به نقل از ابراهیم بن ابی البِلاد : ابو الحسن (امام کاظم علیه السلام یا امام رضا علیه السلام ) به من فرمود : «چگونه بر ابا عبد اللّه الحسین ، سلام می دهی ؟» . گفتم : می گویم : سلام بر تو ، ای ابا عبد اللّه ! سلام بر تو ، ای فرزند پیامبر خدا ! گواهی می دهم که تو ، نماز را بر پا داشتی و زکات را پرداختی و امر به معروف و نهی از منکر نمودی و به راه پیامبرت ، با حکمت و اندرز نیکو ، فرا خواندی ؛ و گواهی می دهم کسانی که خونت را ریختند و حرمتت را پاس نداشتند ، بر زبان داوود علیه السلام و عیسی بن مریم علیه السلام ملعون و معذّب هستند ، از آن رو که نافرمانی کردند و از حد گذراندند . امام علیه السلام فرمود : «آری . سلام ، همین گونه است » .
الزِّیارَهُ الثّامِنَهُالکافی عن محمّد بن اُورمه عن بعض أصحابنا عن أبی الحسن صاحب العسکر [الهادی] علیه السلام :تَقولُ عِندَ رَأسِ الحُسَینِ علیه السلام : السَّلامُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا حُجَّهَ اللّهِ فی أرضِهِ ، وشاهِدَهُ عَلی خَلقِهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ عَلِیٍّ المُرتَضی ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ فاطِمَهَ الزَّهراءِ ، أشهَدُ أنَّکَ قَد أقَمتَ الصَّلاهَ وآتَیتَ الزَّکاهَ ، وأمَرتَ بِالمَعروفِ ونَهَیتَ عَنِ المُنکَرِ ، وجاهَدتَ فی سَبیلِ اللّهِ حَتّی أتاکَ الیَقینُ ، فَصَلَّی اللّهُ عَلَیکَ حَیّا ومَیِّتا . ثُمَّ تَضَعُ خَدَّکَ الأَیمَنَ عَلَی القَبرِ وقُل : أشهَدُ أنَّکَ عَلی بَیِّنَهٍ مِن رَبِّکَ ، جِئتُ مُقِرّا بِالذُّنوبِ لِتَشفَعَ لی عِندَ رَبِّکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ . ثُمَّ اذکُرِ الأَئِمَّهَ بِأَسمائِهِم واحِدا واحِدا ، وقُل : أشهَدُ أنَّکُم حُجَّهُ اللّهِ . ثُمَّ قُل : اُکتُب لی عِندَکَ میثاقا وعَهدا أنّی أتَیتُکَ اُجَدِّدُ المیثاقَ ، فَاشهَد لی عِندَ رَبِّکَ إنَّکَ أنتَ الشّاهِدُ . (1)
1- .الکافی : ج 4 ص 577 ح 3 ، تهذیب الأحکام : ج 6 ص 114 ح 202 ، کامل الزیارات : ص 379 ح 625 عن سلیمان بن حفص المروزی عن الرجل علیه السلام و ص 380 ح 626 عن مبارک ، البلد الأمین : ص 287 وذکره فی لیله القدروکلاهمامن دون إسنادٍ إلی أحد من أهل البیت علیهم السلام ، المصباح للکفعمی : ص 661 ذکره فی لیله النصف من شعبان ویومه ، بحار الأنوار : ج 101 ص 172 ح 26 .
زیارت هشتم
الکافی به نقل از محمّد بن اُورَمه ، از یکی از راویان شیعی ، از امام هادی علیه السلام : بالای سرِ [ قبر ]حسین علیه السلام می گویی : سلام بر تو ، ای ابا عبد اللّه ! سلام بر تو ، ای حجّت خدا در زمینش و گواه بر خلقش ! سلام بر تو ، ای فرزند پیامبر خدا ! سلام بر تو ، ای پسر علیِ مرتضی ! سلام بر تو ، ای پسر فاطمه زهرا ! گواهی می دهم که تو ، نماز را بر پا داشتی ، و زکات را پرداختی ، و امر به معروف و نهی از منکر کردی ، و در راه خدا کوشیدی تا اَجَلت در رسید . خداوند ، بر زنده و درگذشته ات ، درود فرستد ! سپس ، گونه راستت را بر روی قبر می گذاری و می گویی : گواهی می دهم که تو ، دلیلی روشن از خدایت داشتی . با اقرار به گناهانم ، آمده ام تا نزد خدایت ، مرا شفاعت کنی ، ای فرزند پیامبر خدا ! آن گاه ، یک یکِ امامان را با اسم هایشان نام ببر و بگو : گواهی می دهم که شما ، حجّت خدا هستید . سپس بگو : نزد خودت ، عهد و پیمانی برایم بنویس ، که برای تجدید پیمان ، نزدت آمدم و نزد خدایت ، برایم گواهی بده که تو ، تنها گواهی.
الزِّیارَهُ التّاسِعَهُمصباح الزائر بحذف الإسناد عن جابر الجعفی عن أبی عبد اللّه جعفر بن محمّد [الصادق] علیه السلام :أنَّهُ قالَ لِجابِرٍ : کَم بَینَکُم وبَینَ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام ؟ قالَ : قُلتُ : یَومٌ وبَعضٌ آخَرُ . قالَ : فَقالَ لی : تَزورُهُ؟ . قُلتُ : نَعَم . قالَ : أفَلا اُفَرِّحُکَ؟ ألا اُبَشِّرُکَ بِثَوابِهِم؟ قالَ : قُلتُ : بَلی جُعِلتُ فِداکَ ! قالَ : إنَّ الرَّجُلَ مِنکُم لَیَتَهَیَّأُ لِزِیارَتِهِ فَتَباشَرُ بِهِ أهلُ السَّماءِ ، فَإِذا خَرَجَ مِن بابِ مَنزِلِهِ راکِباً أو ماشِیاً وَکَّلَ اللّهُ بِهِ ألفَ مَلَکٍ مِنَ المَلائِکَهِ ، یُصَلّونَ عَلَیهِ حَتّی یُوافِیَ قَبرَ الحُسَینِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ . قالَ : فَإِذا أتَیتَ قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام قُمتَ عَلَی البابِ ، وقُلتَ هذِهِ الکَلِماتِ ، فَإِنَّ لَکَ بِکُلٍّ مِنهُنَّ کِفلاً (1) مِن رَحمَهِ اللّهِ . قالَ : قُلتُ : وما هُنَّ؟ جُعِلتُ فِداکَ ! قالَ : تَقولُ : السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ آدَمَ صَفوَهِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ نوحٍ نَبِیِّ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ إبراهیمَ خَلیلِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ موسی کَلیمِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ عیسی روحِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ مُحَمَّدٍ سَیِّدِ رُسُلِ (2) اللّهِ . السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ عَلِیٍّ أمیرِ المُؤمِنینَ وخَیرِ الوَصِیّینَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ الحَسَنِ الرَّضِیِّ الطّاهِرِ الرّاضِی المَرضِیِّ . السَّلامُ عَلَیکَ أیُّهَا الصِّدّیقُ الأَکبَرُ ، السَّلامُ عَلَیکَ أیُّهَا الوَصِیُّ البَرُّ التَّقِیُّ ، السَّلامُ عَلَیکَ وعَلَی الأَرواحِ الَّتی حَلَّت بِفِنائِکَ (3) وأناخَت بِرَحلِکَ (4) ، السَّلامُ عَلَیکَ وعَلَی المَلائِکَهِ الحافّینَ بِکَ . أشهَدُ أنَّکَ قَد أقَمتَ الصَّلاهَ وآتَیتَ الزَّکاهَ ، وأمَرتَ بِالمَعروفِ ونَهَیتَ عَنِ المُنکَرِ ، وجاهَدتَ المُلحِدینَ ، وعَبَدتَ اللّهَ مُخلِصا حَتّی أتاکَ الیَقینُ ، السَّلامُ عَلَیکَ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ . ثُمَّ تَمشی إلَیهِ ، فَلَکَ بِکُلِّ قَدَمٍ تَرفَعُها أو تَضَعُها کَثَوابِ المُتَشَحِّطِ (5) بِدَمِهِ فی سَبیلِ اللّهِ تَعالی . فَإِذا مَشَیتَ ووَقَفتَ عَلَی القَبرِ فَاستَلِمهُ بِیَدِکَ وقُل : السَّلامُ عَلَیکَ یا حُجَّهَ اللّهِ فی أرضِهِ وسَمائِهِ . ثُمَّ امضِ إلی صَلاتِکَ ، فَلَکَ بِکُلِّ رَکعَهٍ تَرکَعُها عِندَهُ کَثَوابِ مَن حَجَّ ألفَ حَجَّهٍ ، وَاعتَمَرَ ألفَ عُمرَهٍ ، وأعتَقَ ألفَ رَقَبَهٍ ، وکَمَن وَقَفَ ألفَ مَرَّهٍ مَعَ نَبِیٍّ مُرسَلٍ . قالَ : فَإِذا أنتَ قُمتَ مِن عِندِ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام ، ناداکَ مُنادٍ لَو سَمِعتَ مَقالَتَهُ لَأَفنَیتَ عُمُرَکَ عِندَ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام ، وهُوَ یَقولُ : طوبی (6) لَکَ أیُّهَا العَبدُ ، لَقَد غَنِمتَ وسَلِمتَ ، وقَد غُفِرَ لَکَ ما سَلَفَ فَاستَأنِفِ العَمَلَ . قالَ : وإن ماتَ فی عامِهِ أو یَومِهِ أو لَیلَتِهِ ، لَم یَتَوَلَّ قَبضَ روحِهِ إلَا اللّهُ تَعالی ، وتُقیمُ مَعَهُ المَلائِکَهُ یُسَبِّحونَ ویُصَلّونَ عَلَیهِ حَتّی یُوافِیَ مَنزِلَهُ . وتَقولُ المَلائِکَهُ : یا رَبَّنا ! عَبدُکَ قَد أتی قَبرَ وَلِیِّکَ ، وقَد وافی مَنزِلَهُ ، فَأَینَ نَذهَبُ؟ فَیَأتیهِمُ النِّداءُ : یا مَلائِکَتی ! قوموا بِبابِ عَبدی ، فَسَبِّحونی وقَدِّسونی وهَلِّلونی ، وَاکتُبوا ذلِکَ فی حَسَناتِهِ إلی یَومِ یُتَوَفّی ، فَإِذا تُوُفِّیَ ذلِکَ العَبدُ شَهِدوا غُسلَهُ وکَفَنَهُ وَالصَّلاهَ عَلَیهِ . ثُمَّ یَقولونَ : رَبَّنا وَکَّلتَنا بِبابِ عَبدِکَ وقَد تُوُفِّیَ فَأَینَ نَذهَبُ؟ فَیَأتیهِمُ النِّداءُ : یا مَلائِکَتی قِفوا بِقَبرِ عَبدی ، سَبِّحوا وقَدِّسوا إلی یَومِ القِیامَهِ ، وَاکتُبوا ذلِکَ فی حَسَناتِهِ . (7)
.
1- .الکِفْلُ : الضِّعْفُ (الصحاح : ج 5 ص 1810 «کفل») .
2- .فی کامل الزیارات : «حبیب» بدل «سیّد رسل» .
3- .فِناءُ الدار : ما اتّسع من أمامها (القاموس المحیط : ج 4 ص 375 «فنی») .
4- .الرِّحال : یعنی الدور والمساکن والمنازل ، وهی جمع رَحْل (النهایه : ج 2 ص 209 «رحل») .
5- .یَتَشحّطُ بدمه : أی یتخبّط فیه ویضطرب ویتمرّغ (النهایه : ج 2 ص 449 «شحط») .
6- .طُوبَی : اسم الجنّه ، وقیل : هی شجره فیها (النهایه : ج 3 ص 141 «طوب») .
7- .مصباح الزائر : ص 252 ، المزار الکبیر : ص 435 ح 4 ، کامل الزیارات : ص 375 ح 621 نحوه، المصباح للکفعمی : ص 663 وذکر فیه ألفاظ الزیاره فقط ، بحار الأنوار : ج 101 ص 163 ح 8 و ص 229 ح 36 .
زیارت نهم
مصباح الزائر با حذف سند ، به نقل از جابر جُعْفی : امام صادق علیه السلام به من فرمود : «میان شما و قبر حسین علیه السلام ، چه قدر فاصله است ؟» . گفتم : یک روز و چند ساعت . فرمود : «او را زیارت می کنی ؟» . گفتم : آری . فرمود : «آیا خوش حالت نکنم ؟ آیا به پاداش این زیارت ها مژده ات ندهم ؟» . گفتم : چرا ، فدایت شوم ! فرمود : «فردی از شما ، آماده زیارت او می شود . آسمانیان ، آن را به هم بشارت می دهند . پس چون از در خانه اش ، پیاده یا سواره ، بیرون می رود ، خداوند ، هزار فرشته از فرشتگانش را می گمارد که بر او تا رسیدن به قبر حسین که درودهای خدا بر او باد ، درود می فرستند . هنگامی که به قبر حسین علیه السلام رسیدی ، بر درگاه بِایست و این جملات را بگو که در برابر هر کدام ، چندین برابر از رحمت خدا را داری ». گفتم : آن کلمات ، چیستند فدایت شوم ؟ فرمود : «می گویی : سلام بر تو ، ای وارث آدم ، گزیده خدا ! سلام بر تو ، ای وارث نوح ، پیامبر خدا ! سلام بر تو ، ای وارث ابراهیم ، دوست خدا ! سلام بر تو ، ای وارث موسی ، هم سخن خدا ! سلام بر تو ، ای وارث عیسی ، روح خدا ! سلام بر تو ، ای وارث محمّد ، سَرور فرستادگان خدا ! سلام بر تو ، ای وارث علی ، امیر مؤمنان و بهترینِ وصیّان ! سلام بر تو ، ای وارث حسن ، همیشه خشنود [ به قضای الهی ] ، پاکیزه ، راضی و پسندیده ! سلام بر تو ، ای بزرگ ترین مؤمن راستین ! سلام بر تو ، ای وصیّ نیکوکار پرهیزگار ! سلام بر تو و جان هایی که در گِرداگِرد و کنار تو جای گرفته اند ! سلام بر تو و بر فرشتگانی که به گِرد تو می چرخند ! گواهی می دهم که تو ، نماز را بر پا داشتی و زکات را پرداختی و امر به معروف و نهی از منکر نمودی و با کافران جنگیدی و خدا را مخلصانه ، عبادت کردی تا اَجَلت در رسید . سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد ! سپس ، به سوی او گام بر می داری که در برابر هر گامی که بر می داری و می گذاری ، پاداشی مانند غلتیده در خون خود در راه خدای متعال را داری . چون گام برداشتی و کنار قبر ایستادی ، آن را با دستت لمس کن و بگو : سلام بر تو ، ای حجّت خدا در زمین و آسمانش ! آن گاه ، به نمازت بپرداز که در برابر هر رکعت از این نماز [ زیارت ] ، پاداش کسی را می بری که هزار حج و هزار عمره ، گزارده و هزار برده ، آزاد کرده است ، و مانند کسی است که هزار بار همراه پیامبرِ فرستاده شده ، [ در عرفه ] وقوف کرده است . هنگامی که از نزد قبر حسین علیه السلام برخاستی ، منادی ای ، تو را ندا می دهد که اگر سخنش را می شنیدی ، همه عمرت را نزد قبر حسین علیه السلام می گذراندی . او ندا می دهد : خوشا به حالت ای بنده که غنیمت بردی و به سلامت ، رهیدی ! گذشته ات ، آمرزیده شد . عمل ، از سر گیر . و اگر در همان سال یا روز و شبِ زیارت بمیرد ، جز خداوند متعال ، قبض روحش را عهده دار نمی شود و فرشتگان ، با او می ایستند و تسبیح می گویند و بر او ، درود می فرستند تا به خانه اش برسد . و فرشتگان می گویند : پروردگار ما ! بنده ات ، به نزد قبر ولیّت آمد و به خانه اش رسید . ما کجا برویم ؟ به ایشان ندا می رسد : ای فرشتگان من ! در درگاه خانه بنده ام بِایستید و مرا تسبیح و تقدیس کنید و به یکتایی بستایید و آن را جزو نیکی های او بنویسید تا آن گاه که بمیرد . و هنگامی که آن بنده می میرد ، فرشتگان ، در غسل و تکفین و نماز بر او حاضر می شوند و سپس می گویند : پروردگار ما ! ما را به در خانه بنده ات گماردی و اکنون ، درگذشته است . کجا برویم ؟ به ایشان ندا می رسد : ای فرشتگان من ! بر قبر بنده من بِایستید و تا روز قیامت ، تسبیح و تقدیس بگویید و آنها را جزو حَسَنات او بنویسید ».
الزِّیارَهُ العاشِرَهُبحار الأنوار عن الصادق علیه السلام :إذا وَصَلتَ إلَی الفُراتِ ، فَاغتَسِل وَالبَس أنظَفَ ثَوبٍ تَقدِرُ عَلَیهِ ، ثُمَّ صِر إلَی القَبرِ حافِیا ، وعَلَیکَ السَّکینَهُ وَالوَقارُ ، وقِف بِالبابِ ، وکَبِّر أربَعا وثَلاثینَ تَکبیرَهً ، وقُل : السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ آدَمَ فِطرَهِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ نوحٍ صَفوَهِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ إبراهیمَ خَلیلِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ موسی کَلیمِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ عیسی روحِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ مُحَمَّدٍ حَبیبِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا حُسَینَ بنَ عَلِیٍّ الرَّضِیَّ الزَّکِیَّ ، السَّلامُ عَلَیکَ أیُّهَا البَرُّ التَّقِیُّ ، السَّلامُ عَلَیکَ أیُّهَا الصِّدّیقُ الشَّهیدُ ، السَّلامُ عَلی مَلائِکَهِ اللّهِ المُقَرَّبینَ الَّذینَ هُم بِکَ مُحدِقونَ (1) ، أشهَدُ أنَّکَ أقَمتَ الصَّلاهَ وآتَیتَ الزَّکاهَ ، وأمَرتَ بِالمَعروفِ ونَهَیتَ عَنِ المُنکَرِ ، وعَبَدتَ اللّهَ حَتّی أتاکَ الیَقینُ ، وَالسَّلامُ عَلَیکَ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ . ثُمَّ التَزِمِ القَبرَ ، وقُل : السَّلامُ عَلَیکَ یا حُجَّهَ اللّهِ فی أرضِهِ وسَمائِهِ . ثُمَّ انکَبَّ عَلَی القَبرِ ، وقُل : اللّهُمَّ رَبَّ الحُسَینِ ، اشفِ صَدرَ الحُسَینِ وَاطلُب بِثارِهِ ، اللّهُمَّ انتَقِم مِمَّن قَتَلَهُ وأعانَ عَلَیهِ . ثُمَّ ارفَع رَأسَکَ ویَدَیکَ إلَی السَّماءِ ، وقُل : سَلامُ اللّهِ ومَلائِکَتِهِ ، وأنبِیائِهِ ورُسُلِهِ وَالصّالِحینَ مِن عِبادِهِ وجَمیعِ خَلقِهِ ، ورَحمَتُهُ وبَرَکاتُهُ عَلی مُحَمَّدٍ وأهلِ بَیتِهِ ، وعَلَیکَ یا مَولایَ الشَّهیدَ المَظلومَ ، لَعَنَ اللّهُ قاتِلَکَ وخاذِلَکَ ، بَرِئتُ إلَی اللّهِ عَزَّ وَجلَّ مِنهُم ومِن فِعالِهِم ، ومِمَّن شایَعَ ورَضِیَ بِهِ ، وأشهَدُ أنَّهُم کُفّارٌ مُشرِکونَ ، وَاللّهُ ورَسولُهُ بِراءٌ مِنهُم . (2)
.
1- .حَدَقُوا بالرجل وأحْدَقُوا به : أی أحاطوا به (الصحاح : ج 4 ص 1456 «حدق») .
2- .بحار الأنوار : ج 101 ص 230 ح 37 نقلاً عن البلد الأمین والموجود فیه فی ص 280 من دون إسنادٍ إلی أحد من أهل البیت علیهم السلام نحوه وقد ذکره فی الزیارات المختصّه بجمادی الاُولی.
زیارت دهم
بحار الأنوار از امام صادق علیه السلام : هنگامی که به فرات رسیدی ، غسل کن و پاکیزه ترین لباسی را که می توانی ، بپوش و سپس ، پا برهنه و با آرامش و وقار ، به سوی قبر برو و بر درگاه بِایست و سی و چهار مرتبه «تکبیر» بگو . سپس می گویی : سلام بر تو ، ای وارث آدم ، آفریده خدا ! سلام بر تو ، ای وارث نوح ، برگزیده خدا ! سلام بر تو ، ای وارث ابراهیم ، خلیل خدا ! سلام بر تو ، ای وارث موسی ، هم سخن خدا ! سلام بر تو ، ای وارث عیسی ، روح خدا ! سلام بر تو ، ای وارث محمّد ، حبیب خدا ! سلام بر تو ، ای حسین بن علی ، همیشه خشنودِ پاک ! سلام بر تو ، ای نیکوکار پرهیزگار ! سلام بر تو ، ای صدّیق شهید ! سلام بر فرشتگان مقرّب خدا که گرداگردِ تو را گرفته اند ! گواهی می دهم که تو ، نماز را بر پا داشتی و زکات را پرداختی و امر به معروف و نهی از منکر نمودی و خدا را عبادت کردی تا اَجَلت در رسید . سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد ! سپس ، خود را به قبر بچسبان و بگو : سلام بر تو ، ای حجّت خدا در زمین و آسمانش ! آن گاه ، خودت را به روی قبر بینداز و بگو : خدایا ، پروردگارِ حسین ! سینه حسین را شفا بده و انتقام خونش را بگیر . خدایا ! از هر کس که او را کشته و بر این ، یاری داده است ، انتقام بگیر . سپس ، سر و دستانت را به سوی آسمان ، بالا ببر و بگو : سلام خدا و فرشتگانش ، پیامبرانش ، فرستادگانش ، بندگان صالحش و همه خلقش ، و نیز رحمت و برکات او ، بر محمّد و اهل بیتش ، و بر تو ، ای مولای شهید و مظلوم من ! خداوند ، قاتل تو و وا گذارنده تو را لعنت کند ! از آنان و کارشان ، نزد خدای عزوجل بیزاری می جویم ، و نیز از کسانی که پشتیبانی کردند و به آن ، خشنود شدند . گواهی می دهم که آنان ، کافر و مشرک هستند و خدا و پیامبرش ، از آنان بیزارند. (1)
.
1- .کفعمی در «البلد الأمین» این زیارت را به عنوان زیارت مختص به جمادی اوّل آورده است.
الزِّیارَهُ الحادِیَهُ عَشرَهَمصباح الزائر :زِیارَهٌ رابِعَهٌ مُختَصَرَهٌ یُزارُ بِها مَولانَا الحُسَینُ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ : رُوِیَ أنَّ رَجُلاً أتَی الحُسَینَ علیه السلام فَأَناخَ راحِلَتَهُ بِقُربِ الظِّلالِ ، ونَزَلَ [و] (1) عَلَیهِ حِلیَهُ (2) الأَعرابِ ، ثُمَّ مَضی نَحوَ الضَّریحِ وعَلَیهِ سَکینَهٌ ووَقارٌ حَتّی وَقَفَ بِبابِ الظِّلالِ ، ثُمَّ أومَأَ بِیَدِهِ نَحوَ الضَّریحِ ، وقالَ : السَّلامُ عَلَیکَ یا وَلِیَّ اللّهِ وحُجَّتَهُ ، سَلامَ مُسَلِّمٍ للّهِِ فیکَ ، رادٍّ إلَی اللّهِ وإلَیکَ ، مُراعٍ حَقَّ مَا استَرعاکَ اللّهُ خَلقَهُ وَاستَرعاکَ حَقَّهُ ، فَأَنتَ حُجَّتُهُ الکُبری ، وکَلِمَتُهُ العُظمی ، وطَریقَتُهُ المُثلی ، وحُجَّتُهُ عَلی أهلِ الدُّنیا ، وخَلیفَتُهُ فِی الأَرضِ وَالسَّماواتِ العُلی ، أتَیتُکَ زائِرا ، لِالاءِ (3) اللّهِ ذاکِرا ، أصبَحَ ذَنبی عَظیما ، وأصبَحتَ بِهِ عَلیما ، فَکُن لی بِحَطِّهِ (4) زَعیما ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ وسَلَّمَ تَسلیما . ثُمَّ حَطَّ خَدَّهُ عَلَی الضَّریحِ وقالَ : أتَیتُکَ لِلذُّنوبِ مُقتَرِفا وبِهِنَّ مُعتَرِفا ، فَکُن لی إلَی اللّهِ شافِعا ؛ فَها أنَا ذا قَد جِئتُ عَنهُنَّ نازِعا ، إلَی اللّهِ أتَنَصَّلُ ، وبِکُم یا آلَ مُحَمَّدٍ أتَوَسَّلُ الآخِرَ مِنکُم وَالأَوَّلَ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکُم وسَلَّمَ ، وکَرَّمَ وأجزَلَ ، ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ . ثُمَّ وَقَفَ وَالضَّریحُ قِبلَتُهُ ، فَصَلّی وأکثَرَ ما لَم اُحصِهِ ، ثُمَّ دَعا وَاستَغفَرَ وسَجَدَ وعَفَّرَ (5) ، فَدَنَوتُ مِنهُ فَسَمِعتُهُ یَقولُ فی سُجودِهِ : إلهی ، إیّاکَ قَصَدتُ ، وإلی وَلِیِّکَ وَابنِ وَلِیِّکَ وَفَدتُ ، نازِلاً بِعَقوَتِکَ (6) ، عائِذا بِعَفوِکَ مِن عُقوبَتِکَ ، فَارحَم غُربَتی ، وأقِل عَثرَتی ، وَاقبَل تَوبَتی ، وأحسِن أوبَتی ، مَشکورَ البَصیرَهِ ، مَغفورَ العَلانِیَهِ وَالسَّریرَهِ ، مِن کُلِّ کَبیرَهٍ وصَغیرَهٍ . اللّهُمَّ ارحَم ضَراعَتی إلَیکَ ، وتَقَبَّل شَفاعَتی بِهِ إلَیکَ ، وَاقضِ حاجَتی بِوَسیلَتی بِهِ لَدَیکَ ، وَاجعَلها نَجاتی مِنَ النّارِ ، وسوءِ هذِهِ الدّارِ ، وحَطیطَهً لِذُنوبی وَالآصارِ ، یا عالِمَ الخَفایا وَالأَسرارِ . إلهی إنِّی امتَطَیتُ إلَیکَ المَهانَهَ ، وَادَّرَعتُ المَثابَهَ ، لَأیا بَعدَ لَأیٍ (7) ، فی غُدُوّی ومَسائی ، إلی أئِمَّتی وأولِیائی ، فَابعَثنی فی اُسرَتِهِم وَاحشُرنی فی زُمرَتِهِم ، یَومَ اُدعی مِنَ الحافِرَهِ لِحُضورِ السّاهِرَهِ (8) ، ومَوقِفِ الحِسابِ وَالآخِرَهِ . ثُمَّ عَفَّرَ خَدَّیهِ یَتَضَرَّعُ ویَبکی وقالَ : یا ذَا الجَلالِ وَالإِکرامِ ، یا ذَا الحَولِ وَالطَّولِ ، نَجِّنی مِن خَطَلِ العَمَلِ وَالقَولِ ، وآمِنّی یَومَ الفَزَعِ وَالهَولِ . ثُمَّ جَلَسَ وهُوَ یُهَینِمُ (9) بِما لَم أفهَمهُ ، ثُمَّ قامَ فَوَقَفَ عِندَ رَأسِ الحُسَینِ علیه السلام وقالَ : السَّلامُ عَلَیکَ وعَلی مَنِ اتَّبَعَکَ ، وشَهِدَ المَعرَکَهَ مَعَکَ ، وَالوارِدینَ مَصرَعَکَ ، یا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم فَأَفوزَ فَوزا عَظیما ، أتَیتُکَ زائِرا یا وَلِیَّ اللّهِ وَابنَ وَلِیِّهِ ووَصِیِّ نَبِیِّهِ ، وَانصَرَفتُ مُوَدِّعا غَیرَ سَئِمٍ ولا قالٍ ، فَاجعَلنی مِنکَ بِبالٍ . ثُمَّ انصَرَفَ إلی راحِلَتِهِ فَرَکِبَها ومَضی ، ولَم اُکَلِّمهُ ولا کَلَّمَنی . (10)
.
1- .ما بین المعقوفین من بحار الأنوار .
2- .الحِلْیَهُ : الخِلْقَهُ والصُورَهُ والصِّفَهُ (القاموس المحیط : ج 4 ص 320 «حلی») .
3- .آلاءُ اللّه : أی نِعَمُهُ (مفردات ألفاظ القرآن : ص 84 «إلی») .
4- .من ابتلاه اللّه ببلاء فی جسده فهو له حِطّه ، أی تحطّ عنه خطایاه وذنوبه ؛ مِن حطّ الشیء : إذا أنزله وألقاهُ (النهایه : ج 1 ص 402 «حطط») .
5- .عَفَّرَهُ فی التراب : مَرَّغَهُ فیه (لسان العرب : ج4 ص583 «عفر») .
6- .العَقْوَهُ : ما حول الدار والمحلّه (القاموس المحیط : ج 4 ص 364 «عقو») .
7- .بعد لأی : بعد شدّه وإبطاء (الصحاح : ج 6 ص 2478 «لأی») .
8- .الساهره ، قیل : وجه الأرض ، وقیل : هی أرض القیامه (مفردات ألفاظ القرآن : ص 430 «سهر») .
9- .الهَیْنَمَهُ : هی الکلام الخفیّ لا یُفهم (النهایه : ج 5 ص 290 «هینم») .
10- .مصباح الزائر : ص 250 ، بحار الأنوار : ج 101 ص 227 ح 35 .
زیارت یازدهم
مصباح الزائر :زیارت چهارم و مختصری که مولایمان حسین که درودهای خدا بر او باد ، با آن ، زیارت می شود : روایت شده مردی که شکل و شمایل بادیه نشینان را داشت ، به سوی قبر حسین علیه السلام آمد و مَرکبش را نزدیک سایه بان نشانْد و پیاده شد . سپس با آرامش و وقار ، به سوی ضریح رفت تا آن که بر درِ سایه بان ایستاد و آن گاه ، با دستش به سوی ضریح ، اشاره کرد و گفت : سلام بر تو ، ای ولیّ و حجّت خدا ؛ سلامِ کسی که در [ مصائب ] تو ، تسلیم خداوند است ، و کار را به خدا و تو ، واگذار کرده است و اُموری را که خدا در باره مردم و خود به تو سپرده ، پاس می دارد . تو ، حجّت بزرگ و کلمه سِتُرگ او ، برترین راه او ، حجّت او بر اهل دنیا ، و جانشین او در زمین و آسمان های بالا هستی . به زیارتت آمده ام ، در حالی که نعمت های خدا را به یاد دارم . گناهم بزرگ است و تو از آن ، آگاهی . پس زُدودن آن را به عهده گیر . خدا بر تو ، درود و سلامی فراوان فرستد ! آن گاه ، گونه اش را بر ضریح نهاد و گفت : با اندوخته ای از گناه ، نزدت آمده ام و به آنها معترفم . پس شفیع من نزد خدا باش ، که من برکَنده و جدا گشته از آن گناهان ، به این جا آمده ام و از آنها ، به سوی خدا ، بیزاری می جویم و به شما ای خاندان محمّد از اوّلین تا آخرینتان ، توسّل می جویم . خداوند ، بر شما درود و سلام فرستد ، و بزرگ بدارد و عطای فراوان دهد ، و رحمت و برکات خدا بر شما باد ! پس از آن ، ضریح را در سَمت قبله خود ، قرار داد و آن قدر نماز خواند که شماره نکردم . آن گاه ، دعا و آمرزش خواهی و سجده کرد و پس از سجده ، گونه بر خاک سایید . من ، خود را به او نزدیک کردم و شنیدم که در سجده اش می گوید : خدای من ! تو را قصد کرده ام و بر ولیّ تو و فرزند ولیّت ، میهمان شده ام . در کوی تو ، فرود آمده ام و از کیفرت ، به عفوت پناه آورده ام . بر غربتم ، رحم کن و پوزشم را بپذیر و توبه ام را قبول فرما و بازگشتم را نیکو کن ، با بصیرتی سپاس گزاری شده ، و نهان و آشکاری آمرزیده از هر گناه بزرگ و کوچکی . خدایا ! بر گریه و زاری ام رحم کن و شفیع قرار دادن او را به سوی تو ، از من بپذیر و حاجتم را با وسیله قرار دادن او نزد تو ، برآورده ساز و آن را نجات من از آتش و زشتی این دنیا ، و زُداینده گناهانم و وزر و وبال آن ، قرار بده ، ای دانا به نهان ها و رازها ! خدای من ! سوار بر مَرکب خواری و با پوشش توبه و بعد از مدّتی دشوار و گذراندن شب و روزهای فراوان ، به سوی امامان و اولیای خود آمده ام . پس مرا جزو خانواده ایشان بر انگیز و در زمره ایشان ، محشور کن ، روزی که از قبر خود به سوی عرصه قیامت و جایگاه حساب آخرت ، فرا خوانده می شوم . سپس ، با گریه و زاری ، دو گونه خود را به خاک مالید و نالید و گفت : ای صاحب شُکوه و جلال ! ای صاحب نیرو و نعمت ! مرا از تباهی کردار و گفتار ، رهایی ده و از روز بیم و هراس ، ایمن بدار . آن گاه ، نشست و به آهستگی ، سخنانی گفت که من نفهمیدم . سپس ، برخاست و نزد سر حسین علیه السلام ایستاد و گفت : سلام بر تو و بر آنان که از تو پیروی کردند و در معرکه ، کنار تو حضور یافتند و همراه تو به جنگ در آمدند . کاش من با شما بودم و به رستگاری بزرگی ، دست می یافتم . به زیارتت آمده ام ، ای ولیّ خدا و پسر ولیّ او و نیز وصیّ پیامبر او ! من ، باز می گردم ؛ امّا نه از سرِ ملالت یا نفرت . پس مرا به خاطر داشته باش . پس از آن ، مرد عرب ، به سوی مَرکبش باز گشت و بر آن ، سوار شد و رفت و نه من با او سخن گفتم و نه او با من ، سخن گفت .
الزِّیارَهُ الثّانِیَهُ عَشرَهَمصباح المتهجّد عن أبی محمّد عبد اللّه بن محمّد العابد :سَأَلتُ مَولایَ أبا مُحَمَّدٍ الحَسَنَ بنَ عَلِیٍّ علیه السلام فی مَنزِلِهِ بِسُرَّ مَن رَأی (1) ، سَنَهَ خَمسٍ وخَمسینَ ومِئَتَینِ ، أن یُملِیَ عَلَیَّ مِنَ الصَّلاهِ عَلَی النَّبِیِّ وأوصِیائِهِ عَلَیهِ وعَلَیهِمُ السَّلامُ ، وأحضَرتُ مَعِیَ قِرطاسا کَثیرا ، فَأَملی عَلَیَّ لَفظا مِن غَیرِ کِتابٍ ... : اللّهُمَّ ، صَلِّ عَلَی الحَسَنِ وَالحُسَینِ عَبدَیکَ ووَلِیَّیکَ ، وَابنَی رَسولِکَ وسِبطَیِ الرَّحمَهِ ، وسَیِّدَی شَبابِ أهلِ الجَنَّهِ ، أفضَلَ ما صَلَّیتَ عَلی أحَدٍ مِن أولادِ النَّبِیّینَ وَالمُرسَلینَ . اللّهُمَّ ، صَلِّ عَلَی الحَسَنِ ابنِ سَیِّدِ النَّبِیّینَ ، ووَصِیِّ أمیرِ المُؤمِنینَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ سَیِّدِ الوَصِیّینَ ، أشهَدُ أنَّکَ یَابنَ أمیرِ المُؤمِنینَ أمینُ اللّهِ وَابنُ أمینِهِ ، عِشتَ مَظلوما ومَضَیتَ شَهیدا ، وأشهَدُ أنَّکَ الإِمامُ الزَّکِیُّ الهادِی المَهدِیُّ ، اللّهُمَّ ، صَلِّ عَلَیهِ وبَلِّغ روحَهُ وجَسَدَهُ عَنّی فی هذِهِ السّاعَهِ أفضَلَ التَّحِیَّهِ وَالسَّلامِ . اللّهُمَّ ، صَلِّ عَلَی الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ المَظلومِ الشَّهیدِ ، قَتیلِ الکَفَرَهِ ، وطَریحِ الفَجَرَهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ أمیرِ المُؤمِنینَ ، أشهَدُ موقِنا أنَّکَ أمینُ اللّهِ وَابنُ أمینِهِ ، قُتِلتَ مَظلوما ومَضَیتَ شَهیدا ، وأشهَدُ أنَّ اللّهَ تَعالَی الطّالِبُ بِثارِکَ ، ومُنجِزُ ما وَعَدَکَ مِنَ النَّصرِ وَالتَّأییدِ فی هَلاکِ عَدُوِّکَ وإظهارِ دَعوَتِکَ ، وأشهَدُ أنَّکَ وَفَیتَ بِعَهدِ اللّهِ ، وجاهَدتَ فی سَبیلِ اللّهِ ، وعَبَدتَ اللّهَ مُخلِصا حَتّی أتاکَ الیَقینُ . لَعَنَ اللّهُ اُمَّهً قَتَلَتکَ ، ولَعَنَ اللّهُ اُمَّهً خَذَلَتکَ ، ولَعَنَ اللّهُ اُمَّهً ألَّبَت (2) عَلَیکَ ، وأبرَأُ إلَی اللّهِ تَعالی مِمَّن أکذَبَکَ ، وَاستَخَفَّ بِحَقِّکَ ، وَاستَحَلَّ دَمَکَ ، بِأَبی أنتَ واُمّی یا أبا عَبدِ اللّهِ ، لَعَنَ اللّهُ قاتِلَکَ ، ولَعَنَ اللّهُ خاذِلَکَ ، ولَعَنَ اللّهُ مَن سَمِعَ واعِیَتَکَ (3) فَلَم یُجِبکَ ولَم یَنصُرکَ ، ولَعَنَ اللّهُ مَن سَبی نِساءَکَ ، أنَا إلَی اللّهِ مِنهُم بَریءٌ ، ومِمَّن والاهُم ومالَأَهُم (4) وأعانَهُم عَلَیهِ . أشهَدُ أنَّکَ وَالأَئِمَّهَ مِن وُلدِکَ کَلِمَهُ التَّقوی ، وبابُ الهُدی ، وَالعُروَهُ الوُثقی ، وَالحُجَّهُ عَلی أهلِ الدُّنیا ، وأشهَدُ أنّی بِکُم مُؤمِنٌ ، وبِمَنزِلَتِکُم موقِنٌ ، ولَکُم تابِعٌ ، بِذاتِ نَفسی وشَرائِعِ دینی وخَواتیمِ عَمَلی ، ومُنقَلَبی فی دُنیایَ وآخِرَتی . (5)
1- .سامَرّاء : بلد علی دجله فوق بغداد بثلاثین فرسخا یقال لها سُرَّ من رأی ، فخفّفها الناس وقالوا : سامَرّاء (معجم البلدان : ج 3 ص 172) وراجع: الخریطه رقم 5 فی آخر مجلّد 8 .
2- .التألیب : التحریض والإفساد (القاموس المحیط : ج 1 ص 37 «ألب») .
3- .الواعیه : الصوت ، والواعیه : الصارخه (لسان العرب : ج 15 ص 397 «وعی) .
4- .مالأتهُ علی الأمر : ساعدته علیه وشایعته (لسان العرب : ج 1 ص 159 «ملأ») .
5- .مصباح المتهجّد : ص 399 ، جمال الاُسبوع : ص 296 ، بحار الأنوار : ج 94 ص 73 ح 1 .
زیارت دوازدهم
مصباح المتهجّد به نقل از ابو محمّد عبد اللّه بن محمّد عابد : به سال 255 هجری ، از مولایم امام حسن عسکری علیه السلام در خانه اش در سامرّا (1) خواستم که درود بر پیامبر و اوصیایش را که بر او وآنان ، درود باد بر من املا کند و کاغذ فراوانی را همراه خود ، برده بودم . امام علیه السلام بدون [خواندن از روی] هیچ نوشته ای، جملاتی را بر من ، املا کرد ... : خدایا ! بر حسن و حسین ، دو بنده و دو ولیّ تو ، دو پسر پیامبرت و دو نواده رحمت ، دو سَرور جوانان بهشتی ، درود فرست ؛ برترین درودی که بر یکی از اولاد پیامبران و فرستادگان ، فرستاده ای . خدایا ! بر حسن ، فرزند سَرور پیامبران و وصیّ امیر مؤمنان ، درود فرست . سلام بر تو ، ای فرزند پیامبر خدا ! سلام بر تو ، ای پسر سَرور اوصیا ! گواهی می دهم که تو ، فرزند امیر مؤمنانی . امین خدا و فرزند امین اویی . مظلوم زیستی و شهید رفتی . و گواهی می دهم که تو ، امام پاک ، راه نما و ره یافته ای . خدایا ! بر او ، درود فرست و هم اکنون از سوی من ، بهترین درودها و سلام ها را به جان و پیکرش برسان . خدایا ! بر حسین بن علی ، شهید مظلوم ، درود فرست ، کشته شده به دست کافران و افکنده شده به وسیله فاجران . سلام بر تو ، ای ابا عبد اللّه ! سلام بر تو ، ای فرزند پیامبر خدا ! سلام بر تو ، ای فرزند امیر مؤمنان ! به یقین ، گواهی می دهم که تو ، امین خدا و فرزند امین اویی . به ستم ، کشته شدی و با شهادت رفتی . و گواهی می دهم که خدای متعال ، در طلب خون تو و محقَّق کننده وعده اش در یاری و تأیید تو در هلاکت دشمنت و آشکار کردن دعوت توست . گواهی می دهم که به پیمان خدا ، وفا کردی و در راه خدا کوشیدی و خدا را مخلصانه ، عبادت کردی تا اَجَلت در رسید . خداوند ، لعنت کند امّتی را که تو را کُشتند ! و خداوند ، لعنت کند امّتی که تو را وا گذاردند ! و خداوند ، لعنت کند امّتی را که بر ضدّ تو [ دیگران را ] شورانْدند ! و به سوی خدای متعال ، بیزاری می جویم از کسی که تو را تکذیب کرد و حقّت را سبُک شمرد و خونت را حلال دانست . پدر و مادرم ، فدایت باد ، ای ابا عبد اللّه ! خداوند ، قاتلت را لعنت کند ! و خداوند ، وا گذارنده ات را لعنت کند ! و خداوند ، لعنت کند کسی را که صدای تو را شنید و پاسخت را نداد و یاری ات نکرد ! و خداوند ، لعنت کند کسی را که زنان تو را اسیر کرد ! من نزد خدا از ایشان بیزارم ، و نیز از هر کس که دوستدار و پشتیبان و یاور آنان باشد . گواهی می دهم که تو و امامانِ از نسل تو ، واژه های پروامندی و دریچه هدایت و رشته محکم خدا و حجّت بر اهل دنیا هستید . گواهی می دهم که من ، به شما ایمان دارم و به جایگاهتان ، یقین دارم ، و با تمام وجود و همه اعتقادم و تا فرجامِ کارهایم و بازگشتم در دنیا و آخرتم، پیرو شما هستم .
1- .ر. ک : نقشه شماره 5 در پایان جلد 8 .
9 / 2ما یُزارُ بِهِ الإِمامُ علیه السلام وأنصارُهُالزِّیارَهُ الاُولیالکافی عن یونس الکناسیّ عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام :إذا أتَیتَ قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام ، فَائتِ الفُراتَ وَاغتَسِل بِحِیالِ قَبرِهِ ، وتَوَجَّه إلَیهِ وعَلَیکَ السَّکینَهُ وَالوَقارُ حَتّی تَدخُلَ إلَی القَبرِ مِنَ الجانِبِ الشَّرقِیِّ ، وقُل حینَ تَدخُلُهُ : السَّلامُ عَلی مَلائِکَهِ اللّهِ المُنزَلینَ ، السَّلامُ عَلی مَلائِکَهِ اللّهِ المُردِفینَ ، السَّلامُ عَلی مَلائِکَهِ اللّهِ المُسَوِّمینَ ، السَّلامُ عَلی مَلائِکَهِ اللّهِ الَّذینَ هُم فی هذَا الحَرَمِ مُقیمونَ . (1) فَإِذَا استَقبَلتَ قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام فَقُل : السَّلامُ عَلی رَسولِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلی أمینِ اللّهِ عَلی رُسُلِهِ وعَزائِمِ أمرِهِ ، وَالخاتِمِ لِما سَبَقَ وَالفاتِحِ لِمَا استَقبَلَ ، وَالمُهَیمِنِ (2) عَلی ذلِکَ کُلِّهِ ، وَالسَّلامُ عَلَیهِ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ . ثُمَّ تَقولُ : اللّهُمَّ صَلِّ عَلی أمیرِ المُؤمِنینَ ، عَبدِکَ وأخی رَسولِکَ ، الَّذِی انتَجَبتَهُ بِعِلمِکَ ، وجَعَلتَهُ هادِیا لِمَن شِئتَ مِن خَلقِکَ ، وَالدَّلیلَ عَلی مَن بَعَثتَهُ بِرِسالاتِکَ ، ودَیّان (3) الدّینِ بِعَدلِکَ ، وفَصلَ قَضائِکَ بَینَ خَلقِکَ ، وَالمُهَیمِنَ عَلی ذلِکَ کُلِّهِ ، وَالسَّلامُ عَلَیهِ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ . اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ عَبدِکَ وَابنِ [ رَسولِکَ ] (4) الَّذِی انتَجَبتَهُ بِعِلمِکَ وجَعَلتَهُ هادِیا لِمَن شِئتَ مِن خَلقِکَ ، وَالدَّلیلَ عَلی مَن بَعَثتَهُ بِرِسالاتِکَ ، ودَیّانَ الدّینِ بِعَدلِکَ ، وفَصلَ قَضائِکَ بَینَ خَلقِکَ وَالمُهَیمِنَ عَلی ذلِکَ کُلِّهِ ، وَالسَّلامُ عَلَیهِ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ . ثُمَّ تُصَلّی عَلَی الحُسَینِ وسائِرِ الأَئِمَّهِ علیهم السلام ، کَما صَلَّیتَ وسَلَّمتَ عَلَی الحَسَنِ علیه السلام ، ثُمَّ تَأتی قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام فَتَقولُ : السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ أمیرِ المُؤمِنینَ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، أشهَدُ أنَّکَ قَد بَلَّغتَ عَنِ اللّهِ عز و جل ما اُمِرتَ بِهِ ، ولَم تَخشَ أحَدا غَیرَهُ ، وجاهَدتَ فی سَبیلِهِ ، وعَبَدتَهُ صادِقا حَتّی أتاکَ الیَقینُ . أشهَدُ أنَّکَ کَلِمَهُ التَّقوی ، وبابُ الهُدی ، وَالعُروَهُ الوُثقی ، وَالحُجَّهُ عَلی مَن یَبقی ومَن تَحتَ الثَّری ، أشهَدُ أنَّ ذلِکَ سابِقٌ فیما مَضی ، وذلِکَ لَکُم فاتِحٌ فیما بَقِیَ ، أشهَدُ أنَّ أرواحَکُم وطینَتَکُم طَیِّبَهٌ ، طابَت وطَهُرَت هِیَ بَعضُها مِن بَعضٍ ، مَنّا (5) مِنَ اللّهِ ورَحمَهً ، واُشهِدُ اللّهَ واُشهِدُکُم أنّی بِکُم مُؤمِنٌ ، ولَکُم تابِعٌ فی ذاتِ نَفسی ، وشَرائِعِ دینی ، وخاتِمَهِ عَمَلی ، ومُنقَلَبی ومَثوایَ ، وأسأَلُ اللّهَ البَرَّ الرَّحیمَ أن یُتِمَّ ذلِکَ لی ، أشهَدُ أنَّکُم قَد بَلَّغتُم عَنِ اللّهِ ما أمَرَکُم بِهِ ، ولَن تَخشَوا أحَدا غَیرَهُ ، وجاهَدتُم فی سَبیلِهِ وعَبَدتُموهُ حَتّی أتاکُمُ الیَقینُ ، لَعَنَ اللّهُ مَن قَتَلَکُم ، ولَعَنَ اللّهُ مَن أمَرَ بِهِ ، ولَعَنَ اللّهُ مَن بَلَغَهُ ذلِکَ مِنهُم فَرَضِیَ بِهِ ، أشهَدُ أنَّ الَّذینَ انتَهَکوا حُرمَتَکُم ، وسَفَکوا دَمَکُم ، مَلعونونَ عَلی لِسانِ النَّبِیِّ الاُمِّیِّ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وآلِهِ . ثُمَّ تَقولُ : اللّهُمَّ العَنِ الَّذینَ بَدَّلوا نِعمَتَکَ ، وخالَفوا مِلَّتَکَ ، ورَغِبوا عَن أمرِکَ ، وَاتَّهَموا رَسولَکَ ، وصَدّوا عَن سَبیلِکَ ، اللّهُمَّ احشُ قُبورَهُم نارا وأجوافَهُم نارا ، وَاحشُرهُم وأشیاعَهُم إلی جَهَنَّمَ زُرقا (6) ، اللّهُمَّ العَنهُم لَعنا یَلعَنُهُم بِهِ کُلُّ مَلَکٍ مُقَرَّبٍ ، وکُلُّ نَبِیٍّ مُرسَلٍ ، وکُلُّ عَبدٍ مُؤمِنٍ امتَحَنتَ قَلبَهُ لِلإِیمانِ ، اللّهُمَّ العَنهُم فی مُستَسِرِّ السِّرِّ وفی ظاهِرِ العَلانِیَهِ ، اللّهُمَّ العَن جَوابیتَ (7) هذِهِ الاُمَّهِ ، وَالعَن طَواغیتَها (8) ، وَالعَن فَراعِنَتَها (9) ، وَالعَن قَتَلَهَ أمیرِ المُؤمِنینَ عَلَیهِ السَّلامُ ، وَالعَن قَتَلَهَ الحُسَینِ عَلَیهِ السَّلامُ وعَذِّبهُم عَذابا لا تُعَذِّبُ بِهِ أحَدا مِنَ العالَمینَ ، اللّهُمَّ اجعَلنا مِمَّن یَنصُرُهُ وتَنتَصِرُ بِهِ ، وتَمُنُّ عَلَیهِ بِنَصرِکَ لِدینِکَ فِی الدُّنیا وَالآخِرَهِ . ثُمَّ اجلِس عِندَ رَأسِهِ فَقُل : صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ ، أشهَدُ أنَّکَ عَبدُ اللّهِ وأمینُهُ ، بَلَّغتَ ناصِحا ، وأدَّیتَ أمینا ، وقُتِلتَ صِدّیقا ، ومَضَیتَ عَلی یَقینٍ ، لَم تُؤثِر عَمیً عَلی هُدیً ، ولَم تَمِل مِن حَقٍّ إلی باطِلٍ . أشهَدُ أنَّکَ قَد أقَمتَ الصَّلاهَ وآتَیتَ الزَّکاهَ ، وأمَرتَ بِالمَعروفِ ونَهَیتَ عَنِ المُنکَرِ ، وَاتَّبَعتَ الرَّسولَ ، وتَلَوتَ الکِتابَ حَقَّ تِلاوَتِهِ ، ودَعَوتَ إلی سَبیلِ رَبِّکَ بِالحِکمَهِ وَالمَوعِظَهِ الحَسَنَهِ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ وسَلَّمَ تَسلیما . وجَزاکَ اللّهُ مِن صِدّیقٍ خَیرا عَن رَعِیَّتِکَ ، وأشهَدُ أنَّ الجِهادَ مَعَکَ جِهادٌ ، وأنَّ الحَقَّ مَعَکَ وإلَیکَ ، وأنتَ أهلُهُ ومَعدِنُهُ ، ومیراثَ النُّبُوَّهِ عِندکَ وعِندَ أهلِ بَیتِکَ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ وسَلَّمَ تَسلیما . أشهَدُ أنَّکَ صِدّیقُ اللّهِ وحُجَّتُهُ عَلی خَلقِهِ ، وأشهَدُ أنَّ دَعوَتَکَ حَقٌّ ، وکُلَّ داعٍ مَنصوبٍ غَیرِکَ فَهُوَ باطِلٌ مَدحوضٌ (10) ، وأشهَدُ أنَّ اللّهَ هُوَالحَقُّ المُبینُ . ثُمَّ تَحَوَّلُ عِندَ رِجلَیهِ ، وتَخَیَّرُ مِنَ الدُّعاءِ ، وتَدعو لِنَفسِکَ . ثُمَّ تَحَوَّلُ عِندَ رأسِ عَلِیِّ بنِ الحُسَینِ وتَقولُ : سَلامُ اللّهِ وسَلامُ مَلائِکَتِهِ المُقَرَّبینَ ، وأنبِیائِهِ المُرسَلینَ یا مَولایَ وَابنَ مَولایَ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ عَلَیکَ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ وعَلی أهلِ بَیتِکَ ، وعِترَهِ آبائِکَ الأَخیارِ الأَبرارِ ، الَّذینَ أذهَبَ اللّهُ عَنهُمُ الرِّجسَ وطَهَّرَهُم تَطهیرا . ثُمَّ تَأتی قُبورَ الشُّهَداءِ وتُسَلِّمُ عَلَیهِم ، وتَقولُ : السَّلامُ عَلَیکُم أیُّهَا الرَّبّانِیّونَ . أنتُم لَنا فَرَطٌ (11) ونَحنُ لَکُم تَبَعٌ ، ونَحنُ لَکُم خَلَفٌ وأنصارٌ ، أشهَدُ أنَّکُم أنصارُ اللّهِ وسادَهُ الشُّهَداءِ فِی الدُّنیا وَالآخِرَهِ ؛ فَإِنَّکُم أنصارُ اللّهِ کَما قالَ اللّهُ عَزَّ وجَلَّ : «وَکَأَیِّن مِّن نَّبِیٍّ قَتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ کَثِیرٌ فَمَا وَهَنُواْ لِمَا أَصَابَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَمَا ضَعُفُواْ وَمَا اسْتَکَانُواْ» (12) وما ضَعُفتُم ومَا استَکَنتُم (13) ، حَتّی لَقیتُمُ اللّهَ عَلی سَبیلِ الحَقِّ ، ونُصرَهِ کَلِمَهِ اللّهِ التّامَّهِ ، صَلَّی اللّهُ عَلی أرواحِکُم وأبدانِکُم وسَلَّم تَسلیما . أبشِروا بِمَوعِدِ اللّهِ الَّذی لاخُلفَ لَهُ إنَّهُ لا یُخلِفُ المیعادَ ، وَاللّهُ مُدرِکٌ لَکُم بِثارِ ما وَعَدَکُم . أنتُم سادَهُ الشُّهَداءِ فِی الدُّنیا وَالآخِرَهِ ، أنتُمُ السّابِقونَ وَالمُهاجِرونَ وَالأَنصارُ ، أشهَدُ أنَّکُم قَد جاهَدتُم فی سَبیلِ اللّهِ ، وقُتِلتُم عَلی مِنهاجِ رَسولِ اللّهِ ، وَابنِ رَسولِ اللّهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وآلِهِ وسَلَّمَ تَسلیما . الحَمدُ للّهِِ الَّذی صَدَقَکُم وَعدَهُ وأراکُم ما تُحِبّونَ . ثُمَّ تَرجِعُ إلَی القَبرِ ، وتَقولُ : أتَیتُکَ یا حَبیبَ رَسولِ اللّهِ وَابنَ رَسولِهِ ، وإنّی بِکَ عارِفٌ وبِحَقِّکَ ، مُقِرٌ بِفَضلِکَ ، مُستَبصِرٌ بِضَلالَهِ مَن خالَفَکَ ، [موقِنٌ] (14) عارِفٌ بِالهُدَی الَّذی أنتُم عَلَیهِ ، بِأَبی أنتَ واُمّی ونَفسی . اللّهُمَّ إنّی اُصَلّی عَلَیهِ کَما صَلَّیتَ عَلَیهِ أنتَ ورَسولُکَ وأمیرُ المُؤمِنینَ ، صَلاهً مُتَتابِعَهً مُتَواصِلَهً مُتَرادِفَهً تَتبَعُ بَعضُها بَعضا ، لَا انقِطاعَ لَها ولا أمَدَ ولا أجَلَ ، فی مَحضَرِنا هذا ، وإذا غِبنا وشَهِدنا ، وَالسَّلامُ عَلَیکَ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ . وإذا أرَدتَ أن تُوَدِّعَهُ فَقُل : السَّلامُ عَلَیکَ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ ، أستَودِعُکَ اللّهَ ، وأقرَأُ عَلَیکَ السَّلامَ ، آمَنّا بِاللّهِ وبِالرَّسولِ ، وبِما جِئتَ بِهِ ودَلَلتَ عَلَیهِ ، وَاتَّبَعنَا الرَّسولَ فَاکتُبنا مَعَ الشّاهِدینَ ، اللّهُمَّ لا تَجعَلهُ آخِرَ العَهدِ مِنّا ومِنهُ ، اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ أن تَنفَعَنا بِحُبِّهِ ، اللّهُمَّ ابعَثهُ مَقاما مَحمودا تَنصُرُ بِهِ دینَکَ ، وتَقتُلُ بِهِ عَدُوَّکَ ، وتُبیرُ (15) بِهِ مَن نَصَبَ حَربا لِالِ مُحَمَّدٍ ؛ فَإِنَّکَ وَعَدتَ ذلِکَ وأنتَ لا تُخلِفُ المیعادَ ، السَّلامُ عَلَیکَ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ ، أشهَدُ أنَّکُم شُهَداءُ نُجَباءُ (16) ، جاهَدتُم فی سَبیلِ اللّهِ ، وقُتِلتُم عَلی مِنهاجِ رَسولِ اللّهِ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وآلِهِ وسَلَّمَ تَسلیما کَثیرا . (17)
.
1- .هذه الفقرات إشارات إلی قوله تعالی : «أَلَن یَکْفِیَکُمْ أَن یُمِدَّکُمْ رَبُّکُم بِثَلَثَهِ ءَالَفٍ مِّنَ الْمَلَائِکَهِ مُنزَلِینَ * بَلَی إِن تَصْبِرُواْ وَتَتَّقُواْ وَیَأْتُوکُم مِّن فَوْرِهِمْ هَذَا یُمْدِدْکُمْ رَبُّکُم بِخَمْسَهِ ءَالَفٍ مِّنَ الْمَلَائکَهِ مُسَوِّمِینَ» (آل عمران : 124 125) وقوله تعالی: «فَاسْتَجَابَ لَکُمْ أَنِّی مُمِدُّکُم بِأَلْفٍ مِّنَ الْمَلَلءِکَهِ مُرْدِفِینَ» (الانفال : 9) (بحار الأنوار : ج 101 ص 160) .
2- .المُهَیْمِنُ : هو الرقیب ، وقیل الشاهد ، وقیل : المؤتمن ، وقیل : القائم باُمور الخلق (النهایه : ج 5 ص 275 «هیمن») .
3- .الدَیّانُ : هو فَعّالٌ من دانَ النّاسَ ؛ أی قَهَرَهُم علی الطّاعه . ومنه الحدیث : «کانَ عَلیٌّ دَیّانَ هذه الاُمَّهِ» (النهایه : ج2 ص148 «دین») .
4- .مابین المعقوفین أثبتناه من المصادر الاُخری .
5- .مَنّ علیه : أنعم (الصحاح : ج 6 ص 2207 «منن») .
6- .زُرقا : أی عُمیا (القاموس المحیط : ج 3 ص 240 «زرق») .
7- .الجِبْتُ : کلمه تقع علی الصنم والکاهن والساحر ونحو ذلک (الصحاح : ج 1 ص 245 «جبت») .
8- .الطاغوت : عباره عن کلّ متعدّ ، وکلّ معبود من دون اللّه (مفردات ألفاظ القرآن : ص 520 «طغی») .
9- .کلّ عاتٍ متمرّد : فرعون ، والعُتاهُ : الفراعنه (الصحاح : ج 6 ص 2177 «فرعن») .
10- .داحِضَه : أی باطله زائله (مفردات ألفاظ القرآن : ص 308 «دحض») .
11- .فَرَطَ یَفْرِطُ فهو فَرَطٌ : إذا تقدّم وسبق القوم (النهایه : ج 3 ص 434 «فرط») .
12- .آل عمران : 146 .
13- .استَکَنَ : إذا خَضَعَ وَذَلَّ ، وتُزاد الألف فیقال : استکان (المصباح المنیر : ص 283 «سکن») .
14- .مابین المعقوفین أثبتناه من کامل الزیارات .
15- .بار الشیء، یَبورُ: هَلَکَ (المصباح المنیر: ص 65 «بار»).
16- .نَجُبَ فهو نَجِیبٌ والجمع نُجَباءُ ؛ مثل کَرُمَ فهو کَرِیمٌ وهم کُرَمَاءُ وزنا ومعنی (المصباح المنیر : ص 593 «نَجُب») .
17- .الکافی : ج 4 ص 572 ح 1 ، کامل الزیارات : ص 367 ح 619 عن یوسف الکناسی ولیس فیه ذیله من «وإذا أردت أن تودّعه فقل . . .» ، بحار الأنوار : ج 101 ص 157 ح 5 .